Kilka lat temu zapragnęliśmy stworzyć przestrzeń, w której moglibyśmy realizować swoje pomysły. Nie wiedzieliśmy,
co to znaczy, nie mieliśmy gotowego planu. Założyliśmy stowarzyszenie. Czuliśmy tylko, że chcemy realizować własne
pasje, rozwijać się i spotykać innych ludzi. Wiedzieliśmy, że chcemy pracować z innymi – intensywnie i blisko. Mieliśmy
przeczucie, że to nasza droga. Od 2002 realizujemy projekty. Wykorzystujemy film, teatr i fotografię, żeby stwarzać dzieciom, młodym ludziom i dorosłym przestrzeń do zadawania pytań, działania i ekspresji. Już od dawna marzyliśmy o chwili zatrzymania i refleksji. Chcieliśmy – dla siebie i dla innych – poszukać nowych inspiracji i zastanowić się nad wypracowanymi przez nas sposobami działania. Spotykaliśmy ludzi, którzy myślą i działają podobnie do nas. Chcą ożywiać innych: pobudzać do aktywności i zmiany. Bywają nauczycielami, artystami, społecznikami. Są animatorami kultury. Działają we wsiach, w miastach i miasteczkach. Często bez rozgłosu – robią swoje. Czasem od zawsze, a czasem od kilku miesięcy. Mają dużo, albo zupełnie mało lat. Odkryliśmy, że często nie znają się nawzajem, potrzebują nowych pomysłów i porozumienia. Postanowiliśmy poszukać – dla siebie i dla nich – nowych dróg działania.

Najpierw chcieliśmy stworzyć prosty podręcznik dla animatorów kultury: ludzi z organizacji pozarządowych, domów kultury, nauczycieli. Prosty zestaw ćwiczeń do łatwej adaptacji. Szybko zrozumieliśmy, że w animacji nie można w łatwy sposób wykorzystywać pomysłów innych, że każdy z nich jest wyjątkowy. Skrojony na potrzeby konkretnego miejsca, czasu i grupy ludzi. Projekty innych mogą jednak stać się zaczątkiem, natchnieniem, podpowiedzią dla nas. Właśnie dlatego wyruszyliśmy w Polskę.

"Animacje - promocja skutecznych metod animowania społeczności lokalnych przez kulturę" i została sfinansowana ze środków Ministerstwa Polityki Społecznej w ramach Rządowego Programu - Fundusz Inicjatyw Obywatelskich oraz ze środków Wspólnoty Europejskiej w ramach Programu MŁODZIEŻ.

(od łac. anima: dusza i animo: ożywiam): "tchnąć duszę", ożywić, wprawić w ruch. W jaki sposób za pomocą kultury zmieniać życie społeczne? Dzięki czemu animatorom kultury udaje się ożywić społeczność, w której żyją? Jakie metody działań wybierają? Skąd czerpią pomysły i inspiracje? Kiedy ich działania przynoszą efekty? DLA to zapis doświadczeń, pomysłów i idei animatorów kultury z całej Polski – tych doświadczonych i tych stawiających pierwsze kroki. To zaproszenie do wspólnych poszukiwań dla wszystkich, którzy chcą wprawić świat w ruch